تفاوت کارمند با پیمانکار در استرالیا
هر تجارتی احتیاج دارد که منابع انسانی خودش را به بهترین نحو ممکن تشکیل دهد. آنچه که در این بین اهمیت پیدا می‌کند، آگاهی یک کارفرما نسبت به تفکیک منابع انسانی، حق و حقوق و اختیارات آنها است.
در این مقاله از 888 اکانتینگ، قصد داریم تفاوت کارمند با پیمانکار در استرالیا را از ابعاد مختلف، مورد بحث و بررسی قرار دهیم. لطفا ما را تا انتها همراهی کنید.
کارمندی در استرالیا
به‌طورکلی، کارمند در استرالیا شخصی است که موافقت می‌کند در یک شرکتی به عنوان نیروی انسانی، مشغول به کار شود. یک کارمند بخشی از یک شرکت است.
همه کارمندان باید یک قرارداد استخدامی داشته باشند که انتظارات و مسئولیت‌ها را مشخص کند.
در شرایط خاص، ممکن است مزایای خاصی نیز ارائه شود، اما به‌طورکلی همه کارمندان از مزایای زیر برخوردار هستند:
- داشتن ساعت کاری مشخص (مثلاً کارمندان تمام‌وقت حدود 38 ساعت در هفته کار می‌کنند.)
- حق دریافت مرخصی والدین و مرخصی استحقاقی
- دریافت حداقل میزان پرداختی حقوق
- تبعیت از دستور کارفرما (کنترل محدود بر نحوه کار خود)
- داشتن کار مستمر به طور معمول
- نداشتن ریسک مالی( این مورد را کارفرما باید مدیریت کند)
- دریافت بازنشستگی از کارفرما
- پرداخت مالیات بر درآمد (توسط کارفرما و از حقوق کارمند کسر میشود.)
- دریافت حقوق به طور منظم
انواع کارمندی در استرالیا
کارمندان بسته به نوع شغلشان دارای حقوق متفاوتی هستند. در این بخش با انواع کارمند بیشتر آشنا می‌شویم.
به‌طورکلی کارمندان به موارد زیر تقسیم میشوند:
- کارمند تمام‌وقت: کارمندان تمام‌وقت معمولاً به طور متوسط 38 ساعت در هفته کار می‌کنند. آنها معمولاً به‌صورت دائم یا با قرارداد مدت معین استخدام میشوند.
- کارمند پاره‌وقت: کارمندان پاره‌وقت کمتر از 38 ساعت در هفته کار می‌کنند و ساعات کاری آنها معمولاً هر هفته منظم است. آنها نیز معمولاً به‌صورت دائم یا با قرارداد مدت معین استخدام میشوند.
- کارمند کژوال (ساعات کار مشخص ندارد): کارمندان کژوال، تعهد کاری مداوم و با الگوی کاری توافق شده ندارند. به طور مثال ممکن است فقط در زمانی که کارفرما به نیرو نیاز داشته باشد، به کار گرفته شوند.
- کارمند با قرارداد مدت معین: کارکنان قراردادی با مدت معین برای یک دوره زمانی مشخص یا وظیفه‌ای خاص به کار گرفته میشوند. در این حالت، به‌عنوان‌مثال یک قرارداد ۶ ماهه منعقد میشود و کارمند موظف است که به مدت 6 ماه کار کند.
- کارمند شیفتی: کارمندان شیفتی، به‌صورت شیفتی کار می‌کنند و برای کار در ساعات شیفت، مزد دریافت می‌کنند.
- کارمند روزانه و هفتگی: کارمندان استخدام روزانه و هفتگی به‌صورت روزانه و هفتگی کار می‌کنند. حداقل مدت‌زمان اخطار، پایان کار یک روز کاری کامل و یک هفته کاری کامل است. این نوع کارمندان می‌توانند تمام‌وقت یا پاره‌وقت باشند.
- کارمند مشروط: در این نوع استخدام، کارمند به مدت‌زمان مشخصی مانند 6 ماه، به طور آزمایشی برای کار استخدام میشود.
- کارمند کارآموزی و کارورزی: این نوع استخدام، نوعی قرارداد آموزشی رسمی است که در آن، نیروی کار مجاز است همزمان با تحصیل کار کند و در انتها یک مدرک متناسب با حرفه یا شغل کسب کند.
- کارگر خارجی: کارگران خارجی پیمانکاران یا کارمندانی هستند که کار خود را در خانه یا در مکانی انجام می‌دهند که معمولاً به‌عنوان یک محل تجاری در نظر گرفته نمی‌شود. کارگران خارجی در صنعت نساجی، پوشاک یا کفش رایج هستند.
پیمانکاری در استرالیا
پیمانکار شخصی است که برای انجام یک کار خاص برای یک شرکت موافقت می‌کند، اما بخشی از شرکت نیست.
در اصل، یک پیمانکار برای خودش کار می‌کند. دلیل اصلی این موضوع این است که آنها در کاری که انجام می‌دهند متخصص هستند و ضمن عقد قرارداد، خدمات خود را به هرکسی که نیاز دارد ارائه می‌دهند.
یک پیمانکار آزادی بسیار بیشتری برای بیان کردن شرایط کاری خود دارد. به‌طورکلی ویژگی‌های زیر از ویژگی‌های کار پیمانکاری هستند:
- عدم برخورداری از حداقل حقوق
- کنترل بیشتر بر نحوه انجام کار
- پذیرفتن یا رد کردن مشاغل در صورت صلاحدید
- عدم دریافت مرخصی استعلاجی یا استحقاقی
- نبود تضمین برای استمرار کار
- امکان مذاکره در مورد ساعات کاری
- تحمل ریسک مالی
- ثبت مالیات خود
- پرداخت بیمه بازنشستگی خود
- دریافت پول از طریق فاکتورهای ارسال شده به شرکت
انواع پیمانکاری در استرالیا
پیمانکارها در استرالیا به دو گروه تقسیم میشوند: سر پیمانکار یا پیمانکار اصلی و پیمانکار فرعی یا دست دوم
- سر پیمانکار
سر پیمانکار یا پیمانکار اصلی شخص یا شرکت است که یک قرارداد را با مشتری منعقد می‌کند. سر پیمانکار مسئولیت مهلت و کیفیت کار توافق شده در قرارداد را برعهده دارد.
- پیمانکار فرعی
پیمانکاران فرعی شرکتها یا اشخاصی هستند که توسط یک پیمانکار اصلی یا پیمانکار فرعی دیگر برای انجام کارهای ساختمانی استخدام میشوند. آنها مسئول مدیریت یا کنترل سایت ساختمان نیستند.
اهمیت شناخت تفاوت بین کارمند و پیمانکار در استرالیا
اگر قرار است نیروی را استخدام کنید، باید در وهله اول نسبت به موقعیت وی، نوع قرارداد کاری و ضوابط مطمئن شوید.
تشخیص بین کارمند و پیمانکار از دو جهت مهم است:
- این موضوع در مالیات، بازنشستگی و سایر تعهدات کارفرما تاثیر دارد.
- در صورت عدم تشخیص صحیح، یک کارفرما ممکن است متحمل جریمه و هزینه‌هایی سنگین شود.
خب حالا که با مفهوم کارمند و پیمانکار و عمده وظایف آنها در استرالیا آشنا شدید، نوبتی هم که باشد نوبت بررسی تفاوت بین آنها است.
7 تفاوت عمده بین کارمند با پیمانکار در استرالیا
در مورد تفاوت بین پیمانکار و کارمند باید خاطر نشان کنیم که قانون اصلی این است که اگر شما فقط برای کار خود مشغول به کار هستید، از نظر مالیاتی به‌جای یک پیمانکار، یک کارمند در نظر گرفته می‌شوید.
کارمند فردی هست که به صورت پاره وقت یا تمام وقت و یا قراردادی موظف به انجام فعالیت در یک شرکت می باشد. پیمانکار شخص حقیقی یا حقوقی است که طی یک قرارداد با کارفرما متعهد به اجرای موضوع پیمان میشود.
ممکن است این جمله ساده به نظر برسد، اما در واقعیت بسیار پیچیده میشود. اگرچه برخی بر این باورند که صرف داشتن کد اقتصادی استرالیا ( ABN) ، می‌توان ادعا کرد که یک شخص پیمانکار است، اما جدول زیر نشان می‌دهد که تفاوت‌های بیشتری بین این دو وجود دارد.
در این جدول خلاصه‌ای از تفاوت‌های کارمند یا پیمانکار بودن آورده شده است:
| پیمانکار | کارمند | |
| یک پیمانکار کسب‌وکار خود را اداره می‌کند و یک شرکت دیگر خدمات ارائه می‌دهد. | یک کارمند در یک شرکت کار می‌کند و بخشی از شرکت است. | 1. تعریف |
| یک پیمانکار در وضع قرارداد فرعی یا واگذاری کار آزاد است. | کارمند نمی‌تواند قرارداد فرعی وضع کرده یا کار را تفویض کند. آنها نمی‌توانند برای انجام کار به شخص دیگری پول بدهند. | 2. امکان تفویض قرارداد یا تفویض اختیار |
| یک پیمانکار بر اساس قیمتی که ذکر کرده است و نتیجه کار انجام شده، پول دریافت می‌کند. | یک کارمند بر اساس مبناهای زیر حقوق می‌گیرد:
• برای مدت‌زمانی که کار کرده است. • هزینه هر کار یا هر فعالیت • برای یک کمیسیون |
3. مبنای پرداخت |
| کارگر تمام یا بیشتر تجهیزات، ابزار و سایر لوازم مورد نیاز برای تکمیل کار را فراهم می‌کند. کارگر برای هزینه این موارد، کمک‌هزینه یا هیچ‌گونه بازپرداختی دریافت نمی‌کند. | شرکت تمام یا بیشتر تجهیزات، ابزار و سایر لوازم مورد نیاز برای تکمیل کار را فراهم می‌کند. یا ممکن است کارگر تمام یا اکثر این موارد را فراهم کند، اما شرکت به آنها کمک‌هزینه می‌دهد یا هزینه تجهیزات و ابزار و غیره را بازپرداخت می‌کند. | 4. تجهیزات، ابزار و سایر دارایی‌ها |
| یک پیمانکار ریسک‌های تجاری را می‌پذیرد و از نظر قانونی مسئول کار خود است. آنها مسئول هزینه رفع هرگونه نقص در کار خود هستند. | یک کارمند هیچ ریسک تجاری را نمی‌پذیرد و شرکت به طور قانونی مسئول کارهای انجام شده توسط کارگر و هزینه رفع هرگونه نقص در کار است. | 5. ریسک‌های تجاری |
| یک پیمانکار در نحوه انجام کار، مشروط به شرایط خاص در هر قرارداد، آزادی دارد. | شرکت حق دارد و می‌تواند در مورد نحوه انجام کار، کارگر را هدایت کند. | 6. کنترل بر کار |
| یک پیمانکار تجارت خود را مستقل از شرکتی که او را استخدام کرده است، اداره می‌کند. خدمات طبق قرارداد یا توافق‌نامه انجام میشود و آنها در پذیرش یا امتناع کار اضافی آزاد هستند. | یک کارمند مستقل از شرکت عمل نمی‌کند. آنها در داخل شرکت کار می‌کنند و بخشی از آن محسوب میشوند. | 7. استقلال |
تفاوت کارمند با پیمانکار در استرالیا از منظر مالیات
تفاوت کارمند با پیمانکار از منظر مالیات موضعی است که اهمیت زیادی دارد. تعهدات مالیاتی این دو نوع نیروی کار بسیار متفاوت است:
- از حقوق کارمندان مالیات کسر میشود. کارمندان بابت این موضوع، از کارفرمای خود حقوق بازنشستگی اجباری superannuation دریافت می‌کنند.
- پیمانکاران باید مالیات خود را از درآمد ناخالص خود بپردازند و همچنین باید سهم بیمه بازنشستگی خود را پرداخت کنند.
شرکتی که یک فرد را استخدام کرده است، مسئولیت تشخیص صحیح بین کارمند و کارفرما را برعهده دارد.
اگر یک شرکت به‌اشتباه – بر اساس واقعیت‌ها – به‌جای کارمند شما را یک پیمانکار در نظر بگیرد، باید PAYG را در دستمزد شما محاسبه کند، به شما بازنشستگی پرداخت کند و به شما مرخصی سالانه و مرخصی طولانی‌مدت بدهد.
قانون کار منصفانه “توافقات قرارداد ساختگی” را ممنوع می‌کند. در این توافقات، کارفرما با کارگر به‌عنوان یک پیمانکار مستقل رفتار می‌کند تا از ارائه حقوق کارمند جلوگیری کند.
تبدیل کارمند به پیمانکار برای صاحبان مشاغل غیرقانونی است. کارفرمایانی که سعی در انجام این کار دارند می‌توانند به دلیل فرار مالیاتی با پیگرد قانونی روبرو شوند و ممکن است به دلیل رعایت‌نکردن قوانین بازنشستگی و اجتناب از قوانین جبران خسارت کارگران، مجازات شوند.
ضرر 230.000$ برای قائل نشدن تفاوت بین کارمند با پیمانکار
افزایش جلسات دادرسی، علاوه بر فعالیت حسابرسی ATO و درآمد دولتی، نشان می‌دهد که دولت تمرکز خود را بر طبقه‌بندی مشاغل کارمندان و پیمانکاران افزایش می‌دهد.
اگرچه گاهی اوقات مرز بین یک کارمند و یک پیمانکار ممکن است مبهم باشد، عواقب اشتباه گرفتن آن می‌تواند بسیار شدید باشد.
برای مثال، اگر پیمانکاری دارید که در اصل باید کارمند باشد، احتمال زیادی وجود دارد که نتوانید تعهدات بازنشستگی، مالیات بر حقوق، کسر PAYG و تعهدات مرخصی خود را رعایت کنید.
اخیراً، دادگاه فدرال استرالیا دریافته است که یک کارفرما با یک پیمانکار که در اصل یک کارمند بوده، به‌درستی رفتار نکرده است؛ بنابراین، کارمند نرخ صحیح حقوق و پرداخت‌های مرخصی و بازنشستگی را دریافت نکرده که این مبلغ 230.000$ به‌اضافه جریمه‌ها میشود.
در این مورد، پیمانکار صاحب ABN بود، صورت‌حساب‌های دوهفته‌ای برای ساعات کاری ارائه می‌کرد و اظهارنامه مالیاتی را به‌عنوان پیمانکار خود اشتغال تسلیم می‌کرد.
اگرچه هیچ‌گاه قرارداد کتبی در این مورد نوشته نشده بود، اما او این کار را به مدت 21 سال انجام داد.
دادگاه متوجه شد که پیمانکار در واقع یک کارمند است، زیرا کارفرما بر تمام جنبه های مهم رابطه کاری کنترل دارد.
دادگاه در صدور این تصمیم، موارد زیر را در نظر گرفت:
- کارفرما هر روز کم و بیش بر کار پیمانکار نظارت داشته و به او مجوز می داد.
- به پیمانکار نرخ ساعتی پرداخت می شد و از خودروی شرکتی استفاده می کرد.
- پیمانکار 45 ساعت در هفته کار می کرد و یک کلید کارخانه و یک دفتر در اختیار داشت.
- پیمانکار موظف بود در صورتی که به دلیل بیماری قادر به حضور در محل کار نیست یا می خواهد زودتر از موعد کار را ترک کند، از قبل تاییدیه بگیرد و به سرپرست خود اطلاع دهد.
- پیمانکار توانایی واگذاری کار خود را نداشت.
- اگرچه پیمانکار اظهارنامه مالیاتی خود را به‌عنوان یک شغل آزاد تسلیم می کرد، اما برای کسب‌وکار خود کار نمی کرد.
- پیمانکار گاها وظیفه داشت که کارمندان جدید را در مورد موارد خاص آموزش دهد.
درحالی‌که بسیاری از عوامل ذکر شده در بالا باعث میشود اکثر مشاوران به این نتیجه برسند که پیمانکار در واقع یک کارمند بوده است، اغلب این عوامل در طول زمان و به‌مرور اتفاق می‌افتند.
گاهی یک قرارداد مستقل پیمانکاری، به‌مرور به یک قرارداد کارمندی تبدیل شده و شخص متوجه نمی‌شود.
نکته مهم برای کارفرمایان این است که نباید بر پذیرش ظاهراً سوری یک قرارداد توسط فرد و یا هرگونه نابرابری در قدرت چانه‌زنی – که می‌تواند بسته به صنعت باشد – تکیه کنند. نابرابری به این معنی است که طرف بدون قدرت باید این قرارداد را به همان صورت که گفته میشود، بپذیرد.
هنگام بررسی شرایط یک پرونده خاص، دادگاه‌ها به طور واضح بر روی واقعیت تمرکز می‌کنند و به عبارت‌های یک قرارداد کاری ندارند. (البته اگر قراردادی وجود داشته باشد).
7 واقعیت درست و غلط درباره تفاوت کارمند با پیمانکار در استرالیا
- واقعیت اشتباه: اگر کارگری ABN داشته باشد، پیمانکار است.
واقعیت درست: داشتن ABN تفاوتی در کارمند بودن یا پیمانکاری یک کارگر ندارد.
کسب‌وکارها گاهی از کارگری که کارمند است درخواست می‌کنند یا او را تحت‌فشار قرار می‌دهند تا یک ABN دریافت کند، با این باور که این کار باعث میشود که کارگر به یک پیمانکار تبدیل شود.
اغلب این مشاغل سعی می‌کنند قرارداد استخدام را پنهان کنند و آن را مانند قرارداد پیمانکاری در نظر بگیرند تا از کسر PAYG و تعهدات بازنشستگی خود اجتناب کنند.
اگر قرارداد کار، استخدامی باشد، ABN کارگر را پیمانکار نمی‌کند.
- واقعیت اشتباه: همه در صنعت من کارگران را به‌عنوان پیمانکار می‌پذیرند، بنابراین شرکت من نیز باید همین کار را انجام دهد.
واقعیت درست: فقط به این دلیل که سایر مشاغل با کارگران به‌عنوان پیمانکار رفتار می‌کنند به این معنی نیست که آنها به‌درستی عمل کرده‌اند.
- واقعیت اشتباه: کسب‌وکار من همیشه از پیمانکاران استفاده کرده است، بنابراین نیازی به بررسی این ندارم که آیا کارگران جدید کارمند یا پیمانکار هستند.
واقعیت درست: قبل از استخدام یک کارگر جدید، همیشه باید قرارداد کاری را بررسی کنید تا بدانید که آیا نیروی کار یک کارمند است یا پیمانکار.
مگر اینکه یک قرارداد کاری (شامل شرایط و ضوابط خاصی که تحت آن کار انجام میشود) با قرارداد پیشین که سابقا بررسی کرده‌اید یکسان باشد، البته نتیجه ممکن است متفاوت باشد.
استخدام کارگران بدون بررسی قرارداد کاری می‌تواند به این معنی باشد که این شرکت به‌اشتباه تمام کارگران را پیمانکار در نظر می‌گیرد.
- واقعیت اشتباه: کسب‌وکار من باید فقط پیمانکاران را بپذیرد تا نگران پرداخت بازنشستگی نباشیم.
واقعیت درست: مشاغل ممکن است ملزم شوند برای پیمانکاران خود نیز بازنشستگی بپردازند. اگر به پیمانکار شخصی، طبق قراردادی که تماماً یا اساساً برای کار آن شخص است دستمزد پرداخت می‌کنید، باید برای آنها سهم بازنشستگی نیز بپردازید.
- واقعیت اشتباه: کارگر من می‌خواهد پیمانکار شود، بنابراین شرکت باید با همه کارگران به همین صورت رفتار کند.
واقعیت درست: فقط به این دلیل که یک کارگر ترجیح می‌دهد به‌عنوان یک پیمانکار کار کند، به این معنی نیست که شرکت شما می‌تواند با همه آنها به همین صورت رفتار کند.
اینکه یک کارگر کارمند یا پیمانکار باشد یک موضوع انتخابی نیست، بلکه کاملاً به قرارداد کاری و شرایط و ضوابط خاص بستگی دارد.
اگر تحت‌فشار قرار بگیرید و موافقت کنید که با یک کارمند به‌عنوان یک پیمانکار رفتار کنید، برای عدم انجام مالیات و تعهدات بازنشستگی، جریمه می‌شوید.
- برداشت اشتباه: اگر کارگری برای کار خود فاکتور ارائه کند، پیمانکار است.
برداشت درست: ارائه فاکتور برای کار انجام شده یا “پرداخت بر اساس فاکتور” کارگر را به یک پیمانکار تبدیل نمی‌کند.
برای اینکه بدانید یک کارگر کارمند یا پیمانکار است، باید کل قرارداد کاری و شرایط و ضوابط خاص را بررسی کنید.
- واقعیت اشتباه: اگر در قرارداد کاری بندی وجود داشته باشد که شخص را پیمانکار معرفی کرده است، او قانوناً پیمانکار خواهد بود.
واقعیت درست: اگر یک کارگر از نظر قانونی کارمند باشد، قراردادی که می‌گوید کارگر پیمانکار است، کارگر را طبق قانون پیمانکار نمی‌کند.
شرکتها و کارگران با این باور اشتباه که این کار باعث میشود که کارگر به یک پیمانکار قانونی تبدیل شود، گاهی اوقات کلمات خاصی را در یک قرارداد کتبی قید می‌کنند تا بگویند که قرارداد پیمانکاری است.
اگر کارگر از نظر قانونی کارمند باشد، قراردادی که قید می‌کند کارگر پیمانکار است تفاوتی ایجاد نمی‌کند و نمی‌تواند موارد زیر را انجام دهد:
- نادیده‌گرفتن رابطه کاری یا تبدیل کارگر به پیمانکار
- PAYG و تعهدات بازنشستگی که یک کسب‌وکار باید انجام دهد را تغییر دهید.
کلام پایانی
کشور استرالیا از کشورهای به‌شدت قانون‌مداری است که در همه مسائل قوانین خاص خود را دارد. در این کشور هزینه و جریمه زیادی بابت عدم پیروی از قانون از افراد یا شرکتها گرفته میشود.
یکی از مهم ترین مسائل در مورد استخدام کارمند یا کارگر جدید، بررسی نوع قرارداد کاری او است. قرارداد کاری افراد به دو نوع اصلی کارمندی و پیمانکاری تقسیم میشود.
در مقاله‌ای که مطالعه فرمودید، سعی کردیم کارمند و پیمانکار و تفاوت‌های آنها را بررسی کنیم. اگر همچنان در این مورد سوالی دارید یا در پی کسب اطلاعات بیشتر در مورد شرایط کارمند و پیمانکار در استرالیا هستید، میتوانید با تیم کارشناسی 888 اکانتینگ در ارتباط باشید.
در انتها لطفا با پرکردن فرم ارزیابی رایگان سایت، ما را از نظرات خود بهره مند کنید.
سوالات پرتکرار درباره تفاوت کارمند با پیمانکار در استرالیا
در استرالیا به چه کسی کارمند گویند؟
یک کارمند، نیروی استخدامی یک شرکت است و بخشی از شرکت و نیروی کار آن محسوب میشود.
در استرالیا به چه کسی پیمانکار گویند؟
یک پیمانکار در ازای ارائه خدمات به شرکت دیگر، دستمزد می‌گیرد ولی جز شرکت نیست.
تفاوت اصلی کارمند با پیمانکار در استرالیا چیست؟
پیمانکار برای خود کار می‌کند و در قبول یا رد کار آزاد است، اما کارمند برای شرکت کار می‌کند و آزادی در این زمینه ندارد.
آیا پیمانکار بیمه بازنشستگی پرداخت می‌کند؟
بله، پیمانکار خود برای خودش باید بیمه بازنشستگی پرداخت کند.
کارمند به چه صورت مالیات پرداخت می‌کند؟
مالیات از حقوق کارمند کسر میشود.
